06:46 Savage
Hahahahhahahaha
07:08
Cijfer voor familie boom staat erop
Ik heb een 7,6
07:09
Lekker
16:23
Oohw ik heb een 8.5
16:24
Oké ik ben echt kaulo dom
Ik heb een 6 zo f****ng slecht
16:26
Nee hoor
Dat is niee slecht
het is pas je eerste so
‘De bubbelguppie Squad’ kent elkaar vijf weken. Inclusief drie kennismakingsdagen. De zeven meisjes van het Wolfert Lansing maakten een app-groep aan.
‘Vernoemd naar die televisieserie,’ verklaart Bubbelguppie Elise hun naam. Om 06:45 ging vanmorgen haar wekker, een minuut voor het eerste appje. De tiener stond op, trok een van haar nieuwe broeken aan - in de zomer was ze uit alle oude gegroeid - en hees de negen kilo wegende rugtas op haar schouders.
‘We hebben digitaal onderwijs en kluisjes, maar door al het huiswerk blijft ‘ie zwaar,’ zegt de twaalfjarige. ‘Na de eerste schoolweek kon ik door de rugpijn niet hockeyen.’
De hoeveelheden huiswerk vergen de grootste omschakeling in de overstap naar de middelbare school. Soms is Elise thuis nog twee en een half uur bezig. Om het plannen onder de knie te krijgen, gaat ze twee keer per week naar de huiswerkklas.
‘Sinds de middelbare school is ze een stuk zelfverzekerder geworden,’ zegt haar moeder, die op het laatste moment nog rijstwafels in haar dochters rugtas stopt. ‘Haar basisschoolklas bestond uit 21 meisjes en negen jongens. Daar was continu meidengezeur. Nu is ze zelfs klassenvertegenwoordiger.’
‘Ik wilde echt loskomen van de basisschool,’ antwoordt Elise. ‘Opnieuw beginnen. Van het Wolfert kende ik in het begin alleen één meisje. Al snel kwamen daar anderen bij en hadden we een groepje.’
Op de eerste schooldag durfde het groepje de aula niet in, met al die bovenbouwleerlingen. De meisjes bedachten een plan. Met zijn zevenen vormden ze een colonne, dicht bij elkaar, om in de aula iets lekkers te halen. Laatst was er tijdens de gymnastiekles gedoe met een meisje uit een ander groepje. Elise deed de handstand, het meisje gaf een duw. ‘Met een paar meiden zijn we naar de mentor gegaan. Die helpt ons om het op te lossen.’
In de ochtendschemering loopt Elise over smalle wandelpaden en bruggetjes haar wijk uit, over de rotonde en het schoolterrein op. Aan weerszijden komen leerlingen aangefietst, Elise zwaait naar vriendinnen.
‘Ook Bubbelguppies.’
De negen kilo aan inhoud verdwijnt in haar kluisje. In het midden van de aula zit de hele Squad rondom een tafel.
‘Ze is gezellig en zorgt voor iedereen,’ zegt een van de Bubbelguppies over haar nieuwe vriendin Elise, die bij gebrek aan stoelen op de tafel heeft plaatsgenomen.
‘Een regelaar, aardig en soms een beetje bazig,’ zegt een andere gup.
Synchroon lichten hun telefoons op en buigen zeven hoofden zich over de schermen.
‘Huh?’ zegt het ene Bubbelguppie.
‘Hoezo?’ zegt een ander.
Vanaf de tafel heeft Elise een nieuwe gup toegevoegd, zonder te overleggen met de rest van de Squad.
‘Dat kan echt niet hoor,’ zegt weer een ander. Het nieuwe lid zou spam versturen en stomme stickers. Ze was de groep uitgegooid, maar Elise wil niemand buitensluiten en springt op van de tafel. Een van de guppies geeft haar een por.
‘Gozer, doe normaal,’ reageert Elise zelfverzekerd.
‘Zullen wij vandaag de hele dag naast elkaar zitten?’ vraagt de porrende gup.
Lachend lopen de zeven meisjes het klaslokaal in. Vanuit het raam kijken ze uit op een quote in de gang. If you can dream it, do it.