Tien jaar geleden werd het boek De gelukkige klas van Theo Thijssen opnieuw uitgebracht, maar in onderwijsland geniet dit boek al sinds 1926 grote bekendheid. De wens van meester Staal om van zijn klas een gelukkige klas te maken zal veel leerkrachten na aan het hart liggen. Dat je behalve aan een gelukkige klas ook aan een gelukkige mr kunt werken, ligt minder voor de hand. Des te verrassender was het om een directeur over haar mr te horen praten als de happy mr. Hoe is dat ontstaan?
Dit verhaal begint zo’n vijf jaar geleden op De Korf, een openbare basisschool in Delfshaven, om precies te zijn, in het gebied Tussendijken. Het ging niet goed op deze school. Het aantal leerlingen was in dat jaar gezakt naar 118, het gebouw was verwaarloosd en rommelig en de inspectie beoordeelde het onderwijs als zeer zwak. Er moest iets gebeuren; het bestuur greep in. Er werd een nieuwe ( interim) directeur benoemd: Mirjam Dries.
Nieuwe bezems vegen schoon en dat was wat er ook letterlijk gebeurde. Het gebouw kreeg een opknapbeurt, waardoor het binnen weer licht werd en je goed kon zien wat een prachtig gebouw het eigenlijk is. Misschien wel tot haar opluchting trof Mirjam geen teleurgesteld en apathisch team aan, maar juist een groep leerkrachten die geprikkeld was om met elkaar de schouders er onder te zetten en de school en het onderwijs weer op orde te krijgen. De meeste ouders sloten zich daarbij aan. Er waren er wel een paar die hun kinderen van school haalden, waardoor het leerlingenaantal zakte tot een dieptepunt van 108, maar de ouders die bleven waren strijdbaar en bereid mee te werken aan het herstel. Zoiets kost tijd, maar na twee jaar was de inspectie tevreden en kon het predicaat zeer zwak er weer vanaf.
Dat was voor de directeur, het team en de ouders geen reden om weer achterover te leunen.
Integendeel, er wordt nog steeds keihard gewerkt en met resultaat! Het aantal leerlingen bedraagt op dit moment 149 en die stijgende lijn zet zich voort.
Mirjam: “Als ik na een vergadering van de mr ’s avonds naar huis fiets, heb ik een glimlach op mijn gezicht en zit ik vol energie.”
Tijdens de barbecue op Park 16Hoven, waarmee het vorig schooljaar werd afgesloten, sprak ik Mirjam Dries. We hadden het over de medezeggenschapsraad en ik vroeg haar hoe het de mr op De Korf verging. Een paar maanden daarvoor was ik op uitnodiging bij een vergadering van die mr geweest en het viel me toen op hoe planmatig en gestructureerd er werd gewerkt en vergaderd. Mirjam was er die avond niet bij (het was haar verjaardag) en ik was daardoor niet goed in staat om te zien hoe de samenwerking tussen directeur en mr verliep. Dat vroeg ik haar dus op de barbecue en Mirjam antwoordde: “Als ik na een vergadering van de mr ’s avonds naar huis fiets, heb ik een glimlach op mijn gezicht en zit ik vol energie.” Ik vond dat bijzonder, omdat ik in mijn ervaring met medezeggenschap regelmatig mensen cynisch of klagerig hoor praten over de omgang met de medezeggenschapsraad. Op best veel plaatsen gaat het ook gewoon goed, maar dat het een directeur een glimlach en energie bezorgt, is toch wel uitzonderlijk. Alle reden dus om eens verder te praten over hoe die happy mr dat voor elkaar krijgt. We maken een afspraak om dat te doen in het nieuwe schooljaar.
De familie bestaat uit ouders, die zelf ook als kind op De Korf hebben gezeten en een sterke band met de school voelen
En daarom zat ik onlangs na schooltijd op De Korf te praten met Mirjam en een leerkracht uit de mr, Janneke van Loon. Ik ben natuurlijk ook nieuwsgierig naar de ouders in de mr. Wat voor ouders heeft De Korf en hoe stellen zij zich op in de mr. Janneke legt uit dat de school eigenlijk drie soorten ouders heeft. Er is een groep uit de onmiddellijke omgeving van de school, er zijn ouders, die zij de familie van de school noemen en er is een groep hoogopgeleide ouders, die aan de randen van de wijk wonen of van verder weg komen. De familie bestaat uit ouders, die zelf ook als kind op De Korf hebben gezeten en een sterke band met de school voelen. Zo sterk dat ze zelfs van Zuid hier naar toe komen. De hoogopgeleide ouders kiezen vaak voor het Montessori onderwijs van De Korf en voor de kleurige mix van de schoolpopulatie. Die groepen ouders zie je ook in de mr en de samenwerking verloopt prima. Leerkrachten en ouders profiteren ook van elkaars inbreng. Als voorbeeld wordt het huiswerkbeleid genoemd. Het was ouders opgevallen dat daar door leerkrachten nogal verschillend mee om werd gegaan. Na bespreking in de mr wordt dat door het team opgepakt en wordt dit rechtgetrokken.
Kleine scholenbeleid
Is dan alles altijd koek en ei? Nee, ook de leerkrachten van De Korf onderschrijven van harte de doelen van de staking op 5 oktober. De Korf is een kleine school en zit daarom krap in de middelen. Taakuren tekort en werk te veel. Weken van 60 uur zijn voor Mirjam geen uitzondering en ook de leerkrachten doen veel extra buiten de reguliere uren. Meer waardering daarvoor vanuit de overheid is dan zeer welkom.
Laatst stond het kleine scholenbeleid van BOOR op de agenda van de mr. Gezien het aantal leerlingen moet De Korf een analyse voor de toekomst maken.
Met elkaar vullen directeur, leerkrachten en ouders de SWOT analyse in en maken de confrontatiematrix. De ouders in de mr zeggen mooie dingen zoals: “De Korf maakt verbinding tussen mensen in de wijk; je kind wordt hier gezien; er is aandacht voor 21e - eeuwse vaardigheden; er is een uitgesproken visie en er wordt goed onderwijs gegeven.”
Ook wordt de kwetsbaarheid van een kleine school besproken.
In haar aantekeningen van de vergadering schrijft Mirjam: “We bedenken dat de beste strategie om de kansen te benutten is om onze sterke kanten meer te profileren en dat kunnen we het beste doen door mensen in de school te halen. Als je binnen bent dan ben je verkocht.” Na de vergadering fietst Mirjam een stukje mee met een mr vader richting huis.
Hij vertelt trots het verhaal over zijn zoon die thuiskwam en vertelde over wat hij geleerd had over schimmels, dat er ook een goede schimmel is, die je beter kan maken. Ik bedenk dat je daar met een beetje moeite een metafoor voor medezeggenschap in kunt zien.
Ondertussen fietst Mirjam met een glimlach door naar huis.