Leraren in het primair onderwijs komen in actie. Inmiddels hebben meer dan 42.000 leerkrachten zich verenigd in PO in Actie, een beweging die pleit voor een beter salaris en minder werkdruk in het primair onderwijs, en die het toenemend tekort aan geschoolde leraren onder de aandacht wil brengen. Op 27 juni organiseert het collectief een prikactie: de leraren beginnen die dag een uur later, als signaal en vorm van protest richting de staatssecretaris.
Flyeren in het winkelcentrum
Een van de actievoerders is Annette Gasseling, werkzaam op obs ‘t Prisma van BOOR in Hoogvliet: “Ik probeer op alle manieren mijn steentje bij te dragen. Samen met een collega heb ik geflyerd tijdens de avondvierdaagse en op het winkelcentrum van Spijkenisse. En binnenkort staan we met flyers en iPads in de koopgoot. Echt fijn om te merken dat mensen naar ons wilden luisteren en achter ons staan. Ik vind het ook geweldig dat verschillende bekende Nederlanders PO in Actie steunen; op de een of andere manier voel je je daardoor toch gesterkt.” Volgens Annette is het ‘vijf voor twaalf’. “We hebben met zijn allen jarenlang geprobeerd de ballen hoog te houden, maar nu moet iedereen weten dat het zo niet langer kan.” In geen andere sector is de uitval van werknemers vanwege stress en burn-out zo hoog als in het primair onderwijs, aldus Annette. “Dat levert tijdelijke uitval op, maar soms leidt het er zelfs toe dat mensen helemaal met het onderwijs stoppen. Tijdens het flyeren sprak ik een vrouw die het onderwijs al na een paar jaar verlaten had, omdat de werkdruk zo hoog is. Dat is nou precies de reden waarom wij actie voeren.”
Maatschappelijk probleem
De werkdruk in het onderwijs en het lerarentekort zijn geen ‘onderwijsproblemen’, maar maatschappelijke problemen, benadrukt Annette. Dat beaamt ook Huub van Blijswijk, voorzitter van het college van bestuur van BOOR. “BOOR steunt de acties van de leraren van harte. Het is hoog tijd. Goed onderwijs begint bij de kwaliteit van leraren: het is zó belangrijk dat er voldoende goed personeel beschikbaar blijft. Net als andere steden in de Randstad heeft Rotterdam te maken met een toenemend lerarentekort. Een beter salaris en lagere werkdruk voor leraren in het basisonderwijs zijn essentieel om het tij te keren.” Of zoals columnist Nynke de Jong van het Algemeen Dagblad het verwoordde: “Dit probleem zal op al onze bordjes terecht komen. Want wij willen toch goed onderwijs voor onze boertjes en zusjes, kinderen en kleinkinderen? Wij hebben toch mensen nodig die hen liefdevol klaarstomen voor het leven?”
Volle klas
“Ik hou van mijn werk” verzucht Annette. “En ik hou van de kinderen. Het is zo frustrerend om te weten dat ik, hoe ik mijn best ook doe, niet altijd alle kinderen kan geven waar zij recht op hebben. Als er een collega ziek is, wordt er gezocht naar een vervanger, maar als dat niet lukt wordt de groep verdeeld. Eigenlijk is er geen plek voor ze, dus worden ze aan de instructietafel gezet. Het gevolg is dat ik ‘mijn’ kinderen geen verlengde instructie kan geven en dat terwijl ze dat hard nodig hebben.” Zij hoopt dat Den Haag door de prikactie van 27 juni wordt wakker geschud. “We moeten er voor zorgen dat de kinderen goed onderwijs krijgen, Den Haag móet iets doen. Want niet alleen de leraren, maar zeker ook de kinderen verdienen méér.”
Petitie
De actie van 27 juni gaat vergezeld van een grootschalige petitie. Via de website www.pofront.nl hebben inmiddels 250.000 mensen zich uitgesproken vóór de acties. Annette: “De petitie loopt nog, we hopen op 27 juni in ieder geval 300.000 handtekeningen verzameld te hebben, die we dan gaan aanbieden in Den Haag. Ik ben daar zelf ook bij, samen met een ouder van mijn groep 4.” De teller op de website spreekt de kinderen uit haar groep erg tot de verbeelding. “Iedere dag vragen ze: op hoeveel staat de teller nu? En dan willen ze weten hoeveel handtekeningen er nog nodig zijn. Zo kan ik meteen laten zien of ik nog kan hoofdrekenen! De leerlingen mobiliseren hun ouders en opa’s en oma’s. Alle beetjes helpen!”
De mooiste baan
Ondanks de vaak pittige omstandigheden zou Annette haar werk niet willen missen. “De belangrijkste motivatie voor dit vak is dat je echt iets betekent voor kinderen. Als ik aan het eind van de dag terugkijk, dan zijn er altijd bijzondere momenten aan te wijzen. Ik vind het geweldig als een leerling met mijn hulp en die van ouders iets bereikt dat we niet voor mogelijk hadden gehouden. Zoals de leerling met dyslexie, die bij de laatste toets geen E behaalde maar een C.” Toch staat de hoge werkdruk ook zulke momenten van voldoening vaak in de weg. “Toen ik in februari de start van PO in Actie op facebook volgde dacht ik al heel snel: hier wil ik aan meedoen. Ik was zó blij dat er iets gedaan ging worden. De rek is eruit in het primair onderwijs, Den Haag moet wakker worden!”