Tien jaar zelfstandig openbaar onderwijsbestuur heeft veel opgeleverd. Het nieuwe BOOR heeft organisatorisch en financieel schoon schip gemaakt. Er ligt een gezonde basis en medewerkers van BOOR werken iedere dag aan goed onderwijs. Tijdens de BOOR Parade was er volop aandacht voor positieve initiatieven en energieke geluiden. In een geanimeerd programma werd de schijnwerper gericht op dat wat alle sectoren en scholen van BOOR met elkaar verbindt: de openbare identiteit. De BOOR Parade - met de blik op de toekomst, samen genieten en de successen vieren.
Je collega die enthousiast, en wellicht wat stijfjes, zijn heupen laat wiegen. Kom er maar eens om. Tijdens de BOOR Parade was het gezelligheid troef. Het begon meteen met de eerste, actieve workshop van Ik ben Wij, jonge Rotterdammers die zich zorgen maken over polarisatie in de stad. Je verbinden met elkaar beogen zij met hun lesprogramma van muziek, dans en theater. Doe een stap naar voren als je gelukkig bent? Wat maakt gelukkig? Wanneer kun je kind zijn? Ben je weleens gepest? Heb je zelf weleens gepest? Neem je weleens gebeurtenissen van je werk mee naar huis? In een uurtje passeerden heel wat ‘levensvragen’ die laten ervaren dat je in korte tijd een vorm van samenzijn met elkaar kunt creëren.
Emotionele bluetooth
Met open armen en een stap voorwaarts en onder uitroepen van haar naam (de zojuist geleerde powermove uit de workshop van Ik ben Wij) begon schoolleider Selma Klinkhamer van het Rotterdams Vakcollege De Hef haar workshop over de Transformatieve school. Bij haar komst zeven jaar geleden als schoolleider van RVC De Hef op Zuid had zij vier vragen voor haar nieuwe collega’s: Wat moet in de etalage? Wat moet naar de reparatieafdeling? Wat moet in de afvalbak en wat moet in de gifcontainer? De antwoorden gaven haar ideeën om mee aan de slag te gaan.
Met film en veel voorbeelden deed zij de transformatie van RVC De Hef uit de doeken. Het publiek was een en al oor. Van een school met een slecht imago met botsende codes van straat en school veranderde De Hef in een school waar jongeren zich gehoord voelen, ouders betrokken zijn en grote incidenten tot het verleden behoren. Haar docenten leerden omgaan met straatgedrag van de leerlingen, vertelde Klinkhamer, uitgeroepen tot schoolleider van het jaar 2017: “We leerden bruggenbouwen tussen de verschillende perspectieven van school, jongere en thuis. Belangrijk daarbij is het aanzetten van onze emotionele bluetooth en je af te vragen of je daadwerkelijk contact hebt met je leerling, want zonder die relatie gebeurt er helemaal niets.”
De workshop werd afgesloten met deze film.
Op de knieën
De BOOR Parade was een gezellige cocktail van vermaak en leerzaam. Verbinding en identiteit liepen als een rode draad door het programma. Ook voor wie het wat minder serieus wilde. Met een groepje collega’s in de centrale ruimte dansen op de silent disco is een uitstekend recept voor plezier en gein. Net als je toekomst laten voorspellen door de Rotterdamsche Viswijven. Vooral op carrièrevlak hadden de zeemeerminnen en een zeemeerman heel wat vragen te beantwoorden. Busladingen nieuw personeel uit België kondigden zij aan als creatieve oplossing voor het lerarentekort. In het rijdend atelier kon je als leerkracht ervaren wat kunstzinnige therapie voor jouw leerling kan betekenen. Op het podium werd de stevige muziek van De Bridge, een band met muzikanten met een lichamelijke beperking, afgewisseld met de smartlappen van de Rotterdamse zanger en accordeonist Pierre van Duijl.
Zo kon het gebeuren dat wildvreemde collega’s, op de knieën gezeten boven een grote plattegrond van Rotterdam gebogen, met elkaar een levendig gesprek voerden over wat hen verbindt met de stad Rotterdam. Tijdens de workshop Buren, buurt en burgerschap van het Wereldmuseum, gericht op kinderen in de basisschoolleeftijd, maakte een groepje onderwijsvrouwen, leidinggevenden en leerkrachten, kennis met de wijze waarop het Wereldmuseum cultuurverschillen en actief burgerschap benadert. Hoe kijk je tegen je buren en je buurt aan? Welke kleur bedenk je daarbij? De één ziet grijs en uitlaatgassen, de ander groen en gras. Hoe verken je je eigen identiteit en verbindt je je met anderen? En: hoe laat je kinderen ontdekken dat ze verbonden zijn met andere culturen? Workshopleider Marleen Rozenbrand van het Wereldmuseum: “Kijk wat je hier ziet gebeuren. Het is zo fascinerend om bezig te zijn met je stad en je buurt. Mensen raken met elkaar in gesprek en realiseren zich dat we het met elkaar doen. Je gaat je afvragen: hoe zit dat bij onszelf? Er ontstaat herkenning. Om je buurt te leren kennen heb je empathie nodig voor elkaar. Dat zie je voor je ogen ontstaan.”
Modeshow
Van modeshow tot inspiratiesessie. Er was voor elk wat wils. Acteur Ismail Charfouf vertelde hoe de confronterende voorstelling ‘Er zal een stilte vallen…’ startpunt is voor de dialoog met leerlingen over extremisme, discriminatie en radicalisering. In een poging om de jonge Nederlandse moslim een stem te geven en vooroordelen, aannames en normatieve ideeën te doorbreken, aldus Charfouf. “Het is belangrijk dat leerlingen zich uiten en uitspreken, met respect voor elkaar. Praten met elkaar om elkaars achtergronden te begrijpen. We proberen leerlingen mee te geven dat ze met elkaar samenleven en leren met elkaar door één deur te kunnen gaan.”
Je laven aan en je laten inspireren door zoveel verschillende sprekers was een feestje op zich. De vraagtekens die Claire Boonstra van Operation Education plaatste bij de huidige onderwijsinrichting vielen in vruchtbare aarde. “Waarom hebben we lange zomervakanties? Waarom is er huiswerk? Waarom geven we cijfers? Na grondig onderzoek blijkt er vaak nauwelijks tot geen onderbouwing te zijn voor wat we nu doen. Neem zittenblijven waarvan we weten dat differentiëren de oplossing is. Of een onderwijsgewoonte als beoordelen, die bijdraagt aan het vergroten van de ongelijkheid tussen kinderen. Als we onze belofte aan het kind – mogen worden wie je bent en wilt zijn en leren eigenaarschap nemen - in ons achterhoofd houden: doen we dan inderdaad datgene wat we moeten doen?”
Stand-up comedy
Mooie aansporingen om na te blijven denken over de toekomst van het onderwijs. Er was slechts dat ene zere plekje waarop stand-up comedian Edson da Graca de vinger wist te leggen. “3700 medewerkers hebben jullie. Ze zijn niet allemaal gekomen en daar moeten we eerlijk in zijn.” Zoals een bezoekster zei: “Successen moet je vieren. We werken al zo hard. Dan is het leuk om op deze manier de verbinding met elkaar te voelen.” Met de BOOR Parade is een kiem gelegd voor een goede traditie.