Yvette’s haren kleuren verschillende groentinten.
‘Het moest blauw worden.’
De twaalfjarige is een van de Green Power Kids van OBS Dakpark en maakt video’s over duurzaamheid voor YouTube en de lokale omroep OPEN Rotterdam. Als cameravrouw filmt zij haar interviewende klasgenoten.
In Yvette’s lievelingsvideo zetten de Green Power Kids een ladder tegen een kozijn en kijken ze door het dakraam van een huis in de buurt. Met hun hoofd door het raam zagen de leerlingen in de verte de Euromast, iets dichterbij satellietschotels en schoorstenen en binnen handbereik: zonnepanelen. Op het dak van haar school worden deze nu ook neergelegd.
"Toen de vergunning voor de panelen rond was, vierden we feest. Een klasgenoot was verkleed als de zon, de anderen waren de wolken. Ik was een van de zonnepanelen, deed de zonnepanelen-dans en droeg een zonnepanelen-hoed."
De kartonnen hoed bestaat uit een zwarte band rond haar hoofd met daarop een vierkant zonnepaneel. Op het schoolplein zakt Yvette door haar knieën en maakt zij zich klein.
"Nu ben ik een zonnepaneel."
Tijdens het feest schuifelden de wolken-leerlingen opzij, scheen de zon op Yvette’s hoed en klonk het nummer ‘Let the sun shine’. Ze komt weer overeind en maakt golfbewegingen met haar armen: de zonnepanelen-dans.
"Maar het ging regenen, dus ik rende naar binnen. Als m’n zonnepanelen-hoed nat wordt, gaat ‘ie krom staan."
Yvette stelt voor dat alle scholen zonnepanelen nemen. Ze hebben nagenoeg allemaal platte daken en ook als het bewolkt is, wekken de panelen energie op. "En niet alleen voor de school, maar voor de hele buurt zoals bij ons thuis, want mijn moeder wil van het gas af," vertelt de leerling terwijl ze richting huis loopt. "Zou de zonne-energie van de school ondergronds via elektriciteitskastjes door de wijk worden vervoerd of met busjes worden rondgebracht?"
Twee gravende bouwvakkers op de hoek van de straat moeten haar het antwoord schuldig blijven en adviseren de Gemeente te bellen.
"Ik vraag mij weleens af waarom de volwassenen de klimaatverandering zo ver laten komen," zegt het Green Power Kid. "Als kind kan ik geen beslissingen maken, zij wel."
In bed houdt het onderwerp haar wakker. Het twaalfjarige meisje denkt aan de kinderen die ze ooit wil en de problemen die zij zullen krijgen.
"Als ik alleen ben, is het lekker rustig en zie ik beelden voor me, zoals van een overstroming doordat het steeds warmer wordt, het ijs dat smelt en de dijken die niet sterk genoeg zijn. Ik moet dan snel naar mijn balkon, op de stoel klimmen en het dak op. Ik kan niet alles meenemen, alleen mijn boek van Harry Potter en leun tegen het schuine dak totdat het water weg is. Maar ik wil dat helemaal niet meemaken en hoop dat er op alle daken zonnepanelen komen."