Burgemeester Aboutaleb en staatssecretaris Van Veldhoven onthulden 9 februari een tien meter lang kunstwerk voor de RET. Dit ter ere van het vijftig jarig bestaan van de Rotterdamse metro. Leerlingen uit met name het speciaal onderwijs, waaronder het Passer College, werkten eraan mee. Henriëtte Vlessing, bedenker en begeleider van het project: “Voor deze leerlingen is het heel belangrijk om positief in de aandacht te staan.”
Zo’n negentig leerlingen van vijf verschillende scholen in de regio werkten de afgelopen weken hard aan het grote kunstwerk. Elke school bewerkte zijn eigen stukje, een aluminium paneel van een bij twee meter. Robert, brugklasser aan het Passer College, omschrijft het resultaat als: “Een bom van kleuren waar ook nog eens onze handtekeningen op staan.” Hij kan zijn eigen handtekening op het grote werk nog gemakkelijk herkennen. Het is een grappige soort dinosaurus met zijn naam erin.
Metrolijn B
De vijf losse panelen worden tot een groot kunstwerk gevormd. In het kleurrijke geheel is een smalle baan aluminium uitgespaard. “Dat verbeeldt metrolijn B, die straks als het spoor klaar is helemaal doorrijdt naar Hoek van Holland,” vertelt Henriëtte. “Dit kunstwerk is ook gemaakt in opdracht van de RET ter gelegenheid van de realisatie van die lijn en omdat de metro vijftig jaar bestaat.”
De vijf scholen die aan het project meedoen liggen grofweg langs de metroverbinding: Het Passer College in Overschie, de Gelinckschool in Schiedam, Het Spectrum in Vlaardingen, De Parasol in Maassluis en de Josefschool in Hoek van Holland. Op twee na allemaal so- en sbo-scholen.
Henriëtte Vlessing richt zich met haar bedrijf De Kunstpiloot speciaal op deze doelgroep. “Mijn doel is om met kunstprojecten op maat het zelfvertrouwen van leerlingen in het speciaal onderwijs te versterken,” vertelt ze. “En ook om hun zichtbaarheid en actieve betrokkenheid in de maatschappij te vergroten.”
Lichtpuntje
Henriëtte werkt al jaren als vakleerkracht handvaardigheid op so-school De Piloot en kent de doelgroep goed. “Ik heb gemerkt dat het deze leerlingen goed doet als ze kunnen werken aan een gezamenlijk doel, zoals bijvoorbeeld een kunstproject. Meestal maakt het de groep hechter. En als het project ook nog eens veel media-aandacht krijgt, zorgt dat voor nog een positieve ervaring.”
Volgens Henriëtte is kunstonderwijs belangrijk voor deze leerlingen. “Voor deze kinderen is het moeilijker om bijvoorbeeld op een sport- of hobbyclub te gaan. En daarmee laat je een talent en een uitlaatklep onbenut,” zegt ze. “Ik laat de leerlingen tijdens de kunstprojecten altijd iets bijzonder maken. Iets waarvan ze niet weten of ze het wel kunnen of iets dat ze nog nooit eerder hebben gedaan. Dat verstrekt hun zelfvertrouwen. Voor sommige leerlingen zijn de kunstlessen het enige lichtpuntje waardoor ze nog met plezier naar school komen.”
“Ik heb geleerd dat je met kleurige verven de mooiste dingen kunt maken”
Hamers, katapulten en waterpistolen
Robert en zijn klasgenoten ervaarden de vijf lessen die ze aan het project werkten als bijzonder en anders dan anders. “Eerst moesten we met hamers op een aluminiumplaat slaan om het aluminium in te deuken,” vertelt hij. “Dat was heel leuk, maar ook lawaaiig. In een andere les mochten we met katapulten schieten. We doopten de pijlen in de verf en schoten op het paneel. We werkten ook met waterpistolen en spuitbussen. Het was leuk kliederen met kleuren. Ik heb geleerd dat je met kleurige verven de mooiste dingen kunt maken.”
Henriëtte ziet dat leerlingen tijdens het project elkaar helpen en elkaar tips en complimentjes geven. Robert omschrijft het als een mix van samenwerken en niet samenwerken. “De handtekening mocht je zelf ontwerpen,” zegt hij. “Voor het verven op de plaat moesten we overleggen. Dat ging gesmeerd.”
Goed doel
Om nog een extra positieve ervaring toe te voegen, gaat de opbrengst van het project naar een goed doel. Henriëtte: “Dit keer is dat het Daniel den Hoedfonds. De kinderen vinden het leuk om op deze manier een bijdrage te leveren aan een goed doel.”
Het kunstwerk krijgt zijn definitieve plek in de tramremise aan de ’s Gravenweg van de RET. In het voorjaar maken alle negentig leerlingen een gezamenlijk uitstapje naar de remise. Dan kunnen ze het kunstwerk in volle glorie zien hangen en mogen ze de cheque aan het Daniel den Hoedfonds overhandigen. “Het is een uitje waar ze allemaal naar uitkijken. Het verbindt alle deelnemende partijen. De leerlingen van de verschillende scholen zien elkaar. En de RET en het fonds maken kennis met leerlingen uit het speciaal onderwijs.”
Henriëtte hoopt met dit soort projecten ook te bereiken dat organisaties een beter beeld krijgen van leerlingen uit het speciaal onderwijs. “Dat ze zien hoe veel deze leerlingen kunnen. Het zou bijvoorbeeld mooi zijn als de RET straks voor een snuffelstage contact opneemt met het speciaal onderwijs.”