Stichting BOOR bestaat tien jaar! Daarom staat er heel 2018 een leerling van 10 op de cover. Dit keer zijn het er twee: Khalid en Gleinfi, van openbare sportieve basisschool
De Kameleon in Rotterdam-Zuid. De jongens kennen elkaar van de schakelgroep en waren vanaf dag één de beste maatjes.
De Kameleon is niet zomaar een basisschool; het is een spórtieve basisschool. Wie de locatie aan de Carnissedreef in Rotterdam-Zuid binnenstapt, kan niet om de bekers, medailles en trofeeën heen. Hier wordt extra aandacht besteed aan bewegen en een gezonde levensstijl, in de vorm van elke week een verlengde schooldag, driemaal per week groenten en fruit op het menu, sportpauzes en deelname aan diverse toernooien.
Maar dat is niet het enige waarin De Kameleon zich onderscheidt. Even belangrijk zijn de schakelgroepen: kinderen van 6 tot 12 jaar oud die korter dan één jaar in Nederland wonen en nog onvoldoende Nederlands spreken, volgen hier - naast de reguliere lessen - een intensief taalprogramma bestaande uit vier cursussen. Hierna kan het kind naar een gewone klas van De Kameleon of van een andere basisschool.
Khalid en Gleinfi hebben hun cursussen met succes afgerond. Beide jongens zitten inmiddels in groep 6. Helaas níet meer bij elkaar in de klas. Eerst halen we Khalid uit de les. Hij geeft ons een haastig handje en rent dan vooruit naar het naastgelegen lokaal: daar zit immers zijn vriend.
Gleinfi had ons al zien aankomen en staat trappelend naast zijn tafeltje. Met de armen amicaal om elkaars schouder geslagen, lopen de mannen vooruit naar de kamer van de directrice waar het interview plaats zal vinden.
Vrienden, dat zijn ze. Vanaf dag één. Beste vrienden misschien wel. Gleinfi zat vorig jaar al in de schakelgroep toen Khalid er bij kwam. Gleinfi ontfermde zich over de nieuwkomer, met wie het verrassend goed klikte, en al snel vonden de jongens een gedeelde interesse: voetbal.
De taal van sport werd vanaf dag één gedeeld.
Khalid neemt als eerste het woord: “Je komt in de schakelgroep als je uit een ander land komt en nog Nederlands moet leren praten. Ik kom uit Marokko, dit is mijn eerste jaar in Nederland.”
Gleinfi werd geboren op de Dominicaanse Republiek. Hij woont anderhalf jaar in Nederland. “Ik woon hier met mijn vader en mijn jongste broer - hij is zeventien.”
Zijn moeder en twee zusjes wonen nog op de Dominicaanse Republiek. “En ik heb nog een zusje”, vertelt hij, “in mijn moeders buik.” Hij glundert. In december wordt ze geboren.
Khalid is de jongste thuis, met een zus van 22, een zus van 12 en nog een broer van 17. “De meesten van mijn familie wonen hier in Nederland. Maar we gaan wel iedere jaar op vakantie naar Marokko. Dat is altijd heel gezellig.”
Vertel eens, wat vinden jullie leuk op school?
Gleinfi: “De klas. En de juffen zijn leuk. Mijn lievelingsvakken zijn buiten spelen, voetballen en basketbal.”
- Zijn vriend tikt hem aan. “Ze bedoelt welke vakken je leuk vindt”
Gleinfi: “Oh. (lacht) Rekenen en lezen.”
Khalid: “Ik ook rekenen. En veilig leren lezen. En voetbal.”
Kunnen jullie wat vertellen over de vorige scholen waar jullie naartoe gingen?
Khalid: “In Marokko zijn de scholen heel anders! Strenger. Je moet stilzitten en heel goed luisteren. Soms kreeg je klappen. En de pauzes waren kort…”
Gleinfi: “Ik kreeg nooit klappen. Op de Dominicaanse Republiek was het juist erg leuk. Op school hadden we een grote kantine waar je eten en drinken kon kopen. Ook chips en pizza, en cola.”
Khalid: “Echt? Pizza tussen de middag?”
Gleinfi: “Ja. Nu neem ik altijd eten mee van huis. Meestal brood.”
Was het wennen, een Nederlandse school? Nederlands leren praten?
Beiden: “Nee hoor.”
Khalid: “Het was op de eerste dag al leuk. Mijn vader heeft de regel dat we één dag in de week alleen maar Nederlands met elkaar mogen praten. Dat helpt heel goed om Nederlands te leren. Ik leer ook veel van mijn broer en zussen, die waren hier al eerder dan ik.”
Gleinfi: “Weet je wat ik heel erg leuk vond? Zwemles! Ik kon het al een beetje. Nu heb ik A en B en ik ben bezig voor C.”
Khalid: “Ik ben nog bezig met A. Het is heel belangrijk dat je kunt zwemmen. Stel dat je met de boot op vakantie ben en de boot zinkt... Dat is met mijn opa gebeurt. Hij kon gelukkig wel zwemmen.”
Weten jullie al wat je later wilt worden?
Gleinfi: “Dokter van dieren.”
Khalid: “Dierenarts...”
Gleinfi: “Ja, dierenarts, dat bedoel ik. Ik houd heel erg van dieren. Op de Dominicaanse Republiek had ik veel dieren. Een kip, een duif, een kameleon en een hond.”
Khalid: “Ik wil piloot worden. Of politieagent.”
Gleinfi: “Ik wil misschien ook bij de marine werken. Net als mijn broer - hij is al 22.”
Jullie houden allebei heel erg van voetbal he?
Khalid: “O ja! Na school voetballen we altijd nog een uurtje ofzo, voor we naar huis gaan. En vaak ook in de pauze. En tijdens gym. We sporten niet alleen samen hoor, ook met andere vrienden uit de klas. Met voetbal maak je heel makkelijk vrienden.”
Gleinfi: “Tijdens sportpauze maken we altijd samen een team. Toen we nog bij elkaar in de klas zaten deden we alles samen. Niet alleen voetballen, maar ook met spelen en werkjes. Mijn favoriete voetballer is Cristiano Ronaldo.”
Khalid: “Die van mij Messi.”
Gleinfi: “O, ik heb een idee!” - zijn vriend kijkt hem afwachtend aan - “Mogen we met de voetbal op de foto?”
Khalid: “O ja, mag dat, alsjeblieft?!”