Elif (9) was het goed beu, dat thuiszitten. En lessen volgen op een laptopscherm is toch allesbehalve leuk. Het moge duidelijk zijn: Elif, in groep 5 van OBS De Kameleon in Charlois, gaat gráág naar school. “Ik was superblij toen we weer naar school mochten!”
Personeel dat met mondkapjes over de gang loopt. Strenge regels rondom brengen en halen. Gespreide pauzes zodat schoolklassen elkaar zo min mogelijk ontmoeten en verschillende start- en eindtijden voor de onder- en bovenbouw om drukte tegen te gaan; Elif (9) is er al helemaal aan gewend. “Ik vind het weleens jammer dat we niet allemaal tegelijk pauze hebben”, geeft ze toe, “maar ik ben vooral heel erg blij dat ik weer naar school toe mag en de juf weer elke dag kan zien.”
Schermen
Van 16 december 2020 tot 8 februari jl volgde ze al haar lessen thuis. Of eigenlijk, bij opa en oma thuis, die een paar straten verderop wonen. Elifs vader heeft een garage en werkt alleen; zijn werk kon dus gewoon doorgaan. Elifs moeder is apotheker. Ook zij trekt dus elke ochtend haar werkuniform aan.
Elif blikt terug op het wekenlange thuisonderwijs: “Elke ochtend om precies negen uur moesten we inloggen. Dan verschenen er op het scherm allemaal kleine schermen met de kinderen, en dan de juf groot in het midden. Dan gingen we eerst praten over hoe het ging, en daarna begonnen we met de les. Eigenlijk net zoals normaal op school.”
Het was in het begin even wennen, zegt ze. “Maar na een tijdje ging het wel goed. Eerst hadden we een programma dat niet zo goed werkte, dan kon je elkaar niet verstaan en kon je ook geen vragen stellen. Later kregen we gelukkig Zoom. Toen kon je makkelijker met de juf praten. Sommige kinderen kwamen niet online, of veel te laat. Maar er waren ook kinderen die thuis geen laptop hadden - zij konden dan een laptop van school lenen. Wij hebben er thuis wel een, en een iPad. Mijn broer en ik deden dan om en om met de laptop.”
Raam
Eens per week moesten de leerlingen naar school om huiswerk op te halen. Elif: “Ik reed altijd met mijn vader en broers - die moesten in de auto wachten. De juf stond in het lokaal en ze gaf het huiswerk dan aan je door het open raam. Dan maakte je gelijk een praatje. Dat was wel leuk. Maar ik miste mijn klasgenoten heel erg, samen spelen enzo. Voor corona gingen we na school altijd met z’n allen buiten spelen. Naar de speeltuin of voetballen.”
Het was dan ook een feestje toen de school openging. Toch? “Ja.” Elif lacht. Donkerbruine dikke paardenstaart, sproetjes en pretogen. “Maar het was ook wel wennen. De klassen gaan nu apart met pauze. Dat is vanwege corona, zodat we elkaar niet besmetten. Eigenlijk vind ik het ook wel raar, want met zwemles mogen we wél samen. Waarom dan niet op het schoolplein?”
Irritant
Elif woont met haar broer Efe (10) en broertje Mert (5) op loopafstand van school. Efe zit een klas hoger dan zijn zus. Elif: “Hij is goed in veel dingen, maar ik ben weer heel goed in taal. Ik verbeter hem vaak en dat vindt hij vervelend en irritant. Na een tijdje stop ik er dan mee, maar even later vraagt hij soms toch om hulp.”
Een van Elifs grote hobby’s is zwemmen. En dat mag gelukkig weer! “Ik heb al A, B en C gehaald. Ik zou net voor Zwemvaardigheid I en II gaan, maar toen kwam corona. Nu kan het weer en ben ik ervoor bezig. Je moet dan ook onder een vlot doorzwemmen, en met kleding aan enzo. Ik vind zwemmen heel erg leuk, zeker nu ik zo ver kom. Ik wil misschien ook wel Zwemvaardigheid III halen.”
Turkije
Hoewel er voor Elif veel mogelijk is, mist ze ook een hoop. Gezellig met haar moeder naar Zuidplein gaan, bijvoorbeeld. Wat lekkers te eten halen, speelgoed mogen uitzoeken in de winkel. “Dat zei mama laatst: ‘als er geen corona was, konden we lekker naar de winkel.’ Toen zijn we in plaats daarvan gaan wandelen buiten.”
Familie in Turkije en Duitsland heeft ze al lang niet meer gezien, waar ze elkaar normaal elk jaar opzochten. Dat is verdrietig, maar Elif snapt het wel. “Een zus van mijn opa is doodgegaan door corona. Mensen die zeggen dat het niet bestaat, of dat het niet zo erg is, dat vind ik heel stom. Die mensen snappen het niet. Daarom ben ik voor mondkapjes en afstand, dat is gewoon beter en zo is de corona snel weer weg.”
Ook in de klas wordt er veel over corona, en over alles wat erbij komt kijken, gesproken. Als de minister president Rutte op tv is geweest, bijvoorbeeld, met nieuwe maatregelen. “Dan praten we over wat dit betekent en wat er gaat veranderen.”
Zelf heeft ze gelukkig nog nooit een test hoeven doen. “En ik hoefde ook nooit in quarantaine. Daar ben ik blij om, want dat lijkt me heel erg. Zeker nu het weer mooi weer wordt, wil ik het liefst buiten zijn.”