Dansend de dag beginnen!

Railyson Kranenburg (12, mavo 1) en Rosalie de Klerk (12, vwo 1) zijn nog beneden aan het dansen. Beiden werden toegelaten tot de DAMU-opleiding, een vooropleiding voor hbo-dansopleidingen. De lessen worden dagelijks - op de woensdag na - gegeven door docenten van het gerenommeerde Lucia Marthas Institute for Performing Arts.
Als we beneden arriveren, gaat de deur van de dansstudio net open. Er klinkt gelach, leerlingen lopen opgetogen en energiek naar buiten.
Snel frissen Rosalie en Railyson zich op. In de zwarte shirts met het logo van Lucia Marthas, volgt het tweetal ons naar boven waar we neerstrijken in een van de vrije kantoren. Willen ze gelijktijdig, of toch liever apart geïnterviewd worden? ‘Samen’, zeggen ze in koor. Hoewel ze elkaar nog maar een paar weken kennen en alleen de danslessen samen volgen, zijn ze al goed vertrouwd geraakt. Dansen verbindt, zo blijkt maar weer.

Uit je hoofd

Om maar met een grote vraag te beginnen: wat betekent dansen voor de leerlingen? Rosalie hoeft niet lang over het antwoord na te denken: “Ik ben eigenlijk altijd aan het nadenken”, steekt ze van wal. “Dat is soms best vervelend. Maar zodra ik dans, staat mijn hoofd stil. Dan ben ik alleen nog maar met dans bezig. Ik voetbal ook, maar niets brengt mij zo tot rust als dans.”
Railyson moet ons het antwoord op de vraag even schuldig blijven maar een paar stralende ogen spreken boekdelen. Hij begon in 2018 met dansen. “Mijn moeder en ik waren onderweg naar de Albert Heijn in Rotterdam-West en liepen langs een dansschool. Ze hadden net open dag. Mijn moeder stelde voor om even binnen te lopen. Ik ben er nooit meer weggegaan!”

Rosalie begon al op haar tweede met dans. “Toen nog peuter- en kleuterballet. Op mijn zesde ben ik begonnen met streetdance en op mijn zevende werd ik toegelaten bij Lucia Marthas. Ik zat daar dus al.”
Ondanks al haar ervaring en het feit dat ze al wat mensen kende, was de auditie op Thorbecke toch spannend. “Je moet van alles laten zien en je weet van te voren niet wat je kunt verwachten. Elke auditie is spannend.”

Voor Railyson was het wederom moeders idee om bij het Thorbecke te gaan kijken. “Al tijdens de open dag wist ik: hier wil ik naartoe. Maar ja, dan moet je eerst nog worden toegelaten…”
Railyson deed auditie voor ‘Highschool Dans’, het andere - en minder intensieve - dansprogramma binnen school, waarbij de lessen ook vanuit Lucia Marthas georganiseerd worden. Hij werd aangenomen en kreeg daarna het bericht dat hij ook auditie mocht doen voor DAMU. Hij lacht: “Ja, dat was wel even andere koek. Ik was niet per se heel flexibel. We kregen een ballet-choreografie, allerlei oefeningen waarmee je kon laten zien hoe flexibel je bent… Je moest ook zingen - bij de DAMU hoort ook een stukje zang.”
Nee, hij was niet aangenomen. Dacht hij. Hij wist het eigenlijk zeker. Toch spoorde hij zijn moeder meermaals per dag aan haar mail te checken. De blijdschap was groot toen hij door bleek te zijn.

Plannen

De overstap van basisschool naar voortgezet onderwijs is sowieso al een ingrijpende. Als je dat ook nog mag combineren met een intensief dansprogramma, maak dan je borst maar nat. “De dagen zijn intensief”, stelt Rosalie. “Leuk maar intensief. Elke ochtend zijn we vroeg op school om te dansen. Vandaag begon met ballet. Daarna PTMD (PopTheatreMusicalDance, red). Vervolgens beginnen de lessen.”
Buiten schooltijd volgen beide leerlingen nog dansles bij hun eigen dansschool voordat ze thuis aan hun huiswerk beginnen. Eten. En dan slapen.
Rosalie: “Ik doe ook weinig anders meer dan school en dans; als ik een moment vrij heb, probeer ik met vriendinnen af te spreken - die zie ik veel te weinig.” Ze kijkt naar Railyson: “Maar het is toch heerlijk om elke dag met dans te mogen beginnen? Vind je niet? Andere leerlingen beginnen met wiskunde of biologie, wij met ballet!”
Railyson: “Je kunt meteen al je energie kwijt. Dan beginnen daarna pas je ‘normale’ vakken. Het is een druk bestaan en het vraagt om heel goed plannen. Dat heb ik de afgelopen weken echt wel geleerd!”

Dromen

Hebben ze voorbeelden? Railyson niet per se, al kijkt hij graag naar programma’s als Dance Dance Dance en Holland's Got Talent. Als hij dan wat moois ziet, bekijkt hij de herhaling eindeloos via YouTube en doet het net zolang na tot hij het ook kan.
Rosalie is groot fan van de The Royal Family Dance Crew, een internationale dansgroep die tijdens de Super Bowl in Amerika met Rihanna optrad. “Ik vind ze niet alleen superinspirerend en geweldig om naar te kijken; ik wil er gewoon bij!”, lacht ze. Hoe? “Door veel ‘commercial’ en hiphop te trainen. Ik moet ook veel van hun shows bezoeken, kijken hoe ze het doen, hoe het allemaal werkt. En dan auditie doen. Dat is mijn droom. Ik zit zelf ook in een dansgroep waarmee ik al naar Kroatië ben gegaan. Tijdens die danswedstrijd werden we eerste. Met mijn solo werd ik derde. Ik wil ook dolgraag nog naar Amerika voor een wedstrijd.”

Is dans dan alleen maar leuk? Het is ook zwaar, vervolgt Rosalie. “Je hebt altijd te maken met de mening van anderen. Je best doen is niet altijd goed genoeg. En voor mensen die kijken, lijkt het soms makkelijk, maar er zit veel meer achter al die bewegingen die je ziet. Heel veel oefenen en discipline, bereid zijn om alles opzij te zetten en heel hard te werken. Je moet overal op letten. Op je lijnen, je gezichtsuitdrukking, je hele lichaam…”

Railyson: “Ik dans veel minder lang dan Rosalie. We zijn pas net gestart op het Thorbecke maar ik leer nu al zoveel bij. Ik word iedere dag een beetje flexibeler. Dat vind ik zo leuk om te merken. Ik ben benieuwd waar ik over een paar jaar sta.”

Rosalie: “Mag ik nog even zeggen dat ik DAMU ook supergezellig vind? Het is echt een leuke groep en iedereen is lief voor elkaar. Dansen is hard werken en je moet kritiek kunnen verdragen, maar het is daarnaast heel warm en gezellig onderling.”